کد مطلب:28544
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:21
چرا خداوند شيطان را آفريد تا بشر را وسوسه كند؟
خداوند در آفرينش انسان، برنامه اي كامل و جامع طراحي كرده است. اين طراحي، لوازمي را در پي دارد كه از جمله آنها، پديده شيطان و هم چنين نفس اماره در آدمي است. اين لوازم، از توابع قهري يك نظام و برنامه است. وقتي كه در طرح نظام انساني، موضوع اختيار و قدرت انتخاب مطرح است، در كنار آن بايستي انگيزه هاي مختلفي نيز مطرح باشد وگرنه اختيار معنا ندارد. خداوند متعال نظام انساني را، نظامي آميخته با اختيار طراحي كرده و به همين جهت عوامل هدايت و گمراهي را نيز مشخص نموده است؛ چنان كه خود مي فرمايد: «ما انسان را از نطفه اي آميخته آفريديم و او را شنوا و بينا ساختيم. ما راه را به او نمايانديم حال يا شكرگزار خواهد بود و يا كفران خواهد كرد»، {V(سوره انسان، آيه 3)V}. در اين مجموعه، يك سو شياطين و نفس اماره آدمي قرار دارند و در سوي ديگر تمامي پيامبران، كتاب هاي آسماني و عقل آدمي به صف ايستاده اند و هر دو جبهه، انسان را به سوي خود فرا مي خوانند و آدمي نيز اين توان را دارد كه هر يك از دو دعوت را بپذيرد و ديگري را طرد كند. حال چنانچه هر كدام از اين دو جبهه وجود نداشت، طراحي خلقت ناقص بود و آنچه كه مي بايست براي تكامل اختياري بشر فراهم گردد، وجود نداشت. نكته ديگر اين است كه اساساً خداوند شيطان را براي وسوسه انسان نيافريده است بلكه شيطان از جنس جن مي باشد و مانند انسان موجودي مختار است و هر موجود مختاري مي تواند راه هاي خوب و بدي برگزيند و نتيجه آن را نيز دريافت كند. خداوند جن و انس را اساساً براي عادت و رسيدن به كمال آفريده و آن دو را به راه سعادت هدايت فرموده است. ليكن برخي از انسان ها و جني ها راه هدايت را پذيرفته و برخي آن را رها ساخته و خود و ديگران را به بدي ها دعوت مي كنند. شيطان نيز يكي از همين ها است و در قرآن مجيد هر انسان يا جن بدكار و دعوت كننده به بدي ها را شيطان ناميده است و يكي از اين شياطين همان «ابليس» است كه از سجده بر آدم سر برتافت و راه انحراف و دعوت به انحراف را پيش گرفت. ليكن او بر هيچ كس سلطه ندارد و فقط وسوسه گر مي باشد و خداوند خطر وسوسه گري هاي او را گوشزد كرده و به مقاومت در برابر آن پاداش بسياري مي دهد. بنابراين شيطان براي انسان هاي پاك و با ايمان وسيله اي براي تقرب و پاداش هرچه بيشتر مي شود.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.